Erkenning

Het begin

Waar het precies is begonnen, is niet helemaal duidelijk. Zo rond 2004 beginnen er steeds meer Brits Langhaar fokkers te komen en daarmee begint de vraag naar de erkenning ook. Waarom kunnen we in Nederland geen stambomen krijgen voor dit ras, waarom moeten we in de huiskattenklasse naar de show. Waarom hier niet, maar in België en Duitsland wel. Het zou toch geweldig zijn als de Brits Langhaar erkend wordt in Nederland, maar hoe moeten we dat dan doen. Steeds zal het opgepakt worden, maar uiteindelijk gebeurd het dan niet. Een rasstandaard hebben we al, die is natuurlijk bijna gelijk aan de Brits Korthaar, alleen de vacht omschrijving moet anders. Na veel heen en weer gemaild, gechat en dergelijke komen we maar niet verder, het wordt niet doorgezet. Tot in 2006 Alma van de Water haar geduld op is en ze het echt serieus wil gaan oppakken. Ze neemt contact op met Cora Verhoef, destijds voorzitter van de FNK en de Saint Pro Cat, wat we moeten doen om de Brits Langhaar erkend te krijgen.

FNK-Regels juli 2005

Fokkers die een nieuw ras willen gaan fokken en dit erkend willen krijgen bij de FNK, dienen voor zij met fokken beginnen eerst toestemming te vragen aan de FNK, door zich als groep schriftelijk aan te melden bij de secretaris van (een van) hun vereniging(en) welke lid dient te zijn van de FNK, die deze aanvraag onverwijld doorstuurt aan de secretaris van de FNK.

Om tot erkenning te komen van een nieuw ras met de CAC-status moet een traject worden doorlopen dat uit drie onderdelen bestaat:

  1. Toestemming om te mogen beginnen met het fokken van een nieuw ras
  2. Registratie van het ras; hieraan is gekoppeld de status “voorlopig erkend”
  3. Erkenning van het ras; hieraan is gekoppeld de status “CAC”

Ad A. Toestemming om te mogen beginnen met het fokken van een nieuw ras

Fokkers die een nieuw ras willen fokken en dit door de FNK erkend willen hebben, dienen zich als groep schriftelijk aan te melden bij de secretaris van (een van) hun vereniging(en) welke lid dient te zijn van de FNK. De groep moet bestaan uit tenminste tien fokkers, die allen lid van een vereniging zijn die aangesloten is bij de FNK. In de aanmelding moeten worden vermeld: de namen en adressen van de betreffende fokkers, hun catterynaam en de kattenvereniging bij welke ze zijn aangesloten. Het document moet van hun handtekeningen zijn voorzien.

De groep fokkers moet 3 (drie) namen ter goedkeuring aan de FNK overleggen. Deze namen mogen geen verwarring opleveren met namen van reeds bestaande rassen. De groep fokkers moet de bij het ras behorende standaard indienen. In deze standaard staat exact vermeld: de haarlengte, het type, de beharing, de toegestane kleuren en variëteiten. Bovendien zijn in genoemde standaard vermeld: alle niet toegestane fouten.

Als in de standaard raskenmerken worden genoemd, waarbij twijfels ontstaan omtrent het welzijn van de kat kan de FNK advies inwinnen bij veterinair deskundigen. Indien het tot een erkenning van dit ras komt, zal de standaard beheerd worden door de FNK en ook gepubliceerd worden als FNK-standaard.

Deze standaard wordt ter toetsing voorgelegd aan een commissie van 5 keurmeesters geselecteerd door de FNK. De te hanteren criteria hiervoor zijn: het te erkennen ras mag niet op een bestaand ras lijken en het moet een meerwaarde hebben ten opzichte van de reeds bestaande rassen. Deze commissie brengt een schriftelijk onderbouwd advies uit aan de FNK, waarop deze in overleg met de commissie besluit of het genoemde ras wel of niet voor erkenning in aanmerking komt. Stemmen kunnen ook schriftelijk (per brief of per e-mail) door het betrokken bestuurslid van de FNK worden uitgebracht. De vereniging die het verzoek heeft ingediend heeft geen stemrecht. Deze beslissing is bindend en er kan geen beroep worden aangetekend.

Indien besloten wordt, dat het ras voor erkenning in aanmerking komt, kiest de FNK uit de drie namen de definitieve naam. De vereniging, via welke de aanvraag is ingediend, krijgt schriftelijk bericht van de FNK over het feit of het ras wel of niet voor erkenning in aanmerking komt.

Indien de FNK besluit dat de erkenningsprocedure voortgezet kan worden met Ad B. dan kunnen alle stamboeken van de bij de FNK aangesloten verenigingen dit ras als zodanig opnemen in hun stamboek en hiervoor registratiebewijzen c.q. afstammingsbewijzen afgeven. Stambomen kunnen pas dan afgegeven worden indien het ras volledig erkend is.

Daar gaat Alma dan ook meteen mee aan de slag. Ze neemt contact op met 9 andere fokkers of die haar willen helpen de Brits Langhaar in Nederland erkend te krijgen. Tja, wat kun je daar anders op antwoorden dan: ja.

De tien fokkers die de erkenning hebben aangevraagd zijn:

Catterynaam Naam
Cattery Beau Monde Alma van de Water
Cattery Lambirz Lucy Dirksen
Cattery Aybocada Trudy Engels
Cattery de Preston Mieni van der Maas
Cattery Mosi oa Tunja’s Pauline van Dueren D’Hollander
Cattery Flabbergasted Bold Ad de Beer
Cattery Krijalo Martine Hulscher Schmidt
Cattery Boerling’s Estate Rita Boerrigter
Cattery DelFlaMi Brigitte Riemens
Cattery GiBoBriKi-Joy Arie & Joan van Walsum

Een kopie van de handtekeninglijst heb ik nog steeds in mijn archief zitten. De namen die ingediend zijn waren: Lowlander, Brits Langhaar en Brittanica.

Dit was zo rond september/oktober 2006, deze aanvraag moest gereed zijn voor november 2006 om de aanvraag op tijd op de agenda van de FNK te kunnen krijgen. Nou dit is Alma en Lucy, die samen met Alma het voortouw nam, gelukt. De vergadering van de FNK was in april 2007 en we kregen positief bericht, de procedure voor de erkenning werd gestart, er mocht in Nederland gefokt worden met de Brits Langhaar. En zoals jullie nu wel kunnen raden heeft de FNK voor de naam Brits Langhaar gekozen.

Persbericht FNK april 2007

BRITS LANGHAAR

Nadat een keurmeester commissie een positief advies had gegeven omtrent het aangevraagde ras Brits Langhaar, heeft de FNK besloten de aanvragers toestemming te geven te beginnen met het fokken van betreffende ras. Er moet eerst een presentatieshow gegeven worden waarop tenminste 15 katten een U halen. Pas als dat gelukt is, krijgt het ras de status “voorlopig erkend” en kunnen ze op een show meedoen in de Nieuwelingenklasse. De Nieuwelingenklasse mag wel meedoen aan de keuringen – kwalificaties zijn: U, ZG en G – en er kan een BIV prijs uitgereikt worden, maar ze mogen nog niet meedoen aan de BIS verkiezing. Pas nadat de status “voorlopig erkend” is gegeven worden deze katten in het stamboek ingeschreven als Brits Langhaar. Als uitkruising met behoud van stambomen is alleen het ras Brits Korthaar toegestaan; niet de Pers.

De voorlopige erkenning

En toen begon het eigenlijke werk, we moesten nu zorgen dat we voorlopig erkend werden en vanaf april 2007 is de Werkgroep Erkenning Brits Langhaar eigenlijk echt ontstaan. Vanaf dat moment werden er vergaderingen gehouden. De stap om de voorlopige erkenning te bereiken hield het volgende in:

Ad B Registratie van het ras; hieraan is gekoppeld de status “voorlopig erkend”

Indien besloten is, dat dit ras voor erkenning in aanmerking kan komen, moet aan de volgende eisen worden voldaan:

  1. De groep fokkers dient aan te tonen, dat er tenminste 25 exemplaren van het nieuwe ras zijn. De katten moeten of eigendom zijn van een fokker, lid van een vereniging aangesloten bij de FNK of gefokt zijn door een fokker, lid van een vereniging aangesloten bij de FNK. Deze 25 exemplaren worden ter keuring aangeboden. Zij worden gekeurd door 2 keurmeesters, onafhankelijk van elkaar aan de hand van de in Ad A 2 genoemde rasstandaard. In geval van twijfel beslist een derde keurmeester. De keurmeesters worden door de FNK geselecteerd. Tenminste 15 dieren moeten de kwalificatie “uitmuntend” behalen.

Let wel: dit mag niet plaats vinden op een show georganiseerd door de vereniging, via welke het verzoek tot erkenning is binnen gekomen. De katten worden niet door de eigenaren voorgebracht, maar door stewards.

  1. Er zijn op deze show twee onafhankelijke waarnemers namens de FNK, om te controleren of alles volgens de regels verloopt. Zij nemen de hierna genoemde documenten in ontvangst en zorgen dat deze bij de secretaris komen.

2.1   Een catalogus van deze show wordt afgegeven aan de waarnemers van de FNK.
2.2   Kopieën van de keurrapporten van de katten van het nieuw te registreren ras worden aan de waarnemers van de FNK afgegeven.
2.3   Een verklaring van de betrokken keurmeesters, die deze nieuwe variëteit hebben gekeurd, met hun bevindingen wordt opgestuurd naar een van de waarnemers.
2.4   De waarnemers stellen een verklaring op met hun bevindingen.

  1. De waarnemers controleren deze gegevens en doen verslag op de volgende FNK-vergadering, waarop de vergadering alleen op grond van deze gegevens besluit tot het wel/niet overgaan van registreren van het ras.* Dit houdt in, dat alle stamboeken van de verenigingen bij de FNK aangesloten het ras als zodanig gaan opnemen in hun stamboek en hiervoor registratiebewijzen afgeven. De secretaris bewaart kopieën van alle relevante documenten aangaande deze controle in het FNK-archief.

*Dit besluit van de FNK is bindend.

Het ras krijgt de status “voorlopig erkend”. Dit houdt in, dat katten geshowd kunnen worden onder hun rasnaam, maar nog geen certificaten voor titels mogen krijgen. De kwalificaties die gegeven kunnen worden zijn: Uitmuntend, Zeer Goed en Goed. Het is niet toegestaan om dit ras met de BIS-verkiezing mee te laten doen. In de catalogus zullen zij achterin opgenomen worden met de vermelding van de rasnaam PLUS “Voorlopig erkend”.

We moesten dus een vereniging vinden die de “voorlopige erkenningsshow” wilde organiseren, daarom werden alle verenigingen die aangesloten waren bij de FNK aangeschreven of zij ons wilden helpen. We kregen een zeer enthousiaste reactie terug van de NVvK, dus we besloten om met hen verder te gaan. Er kwam een afspraak met een aantal bestuursleden van de NVvK en Lucy, Alma en Rita om te zien wat er mogelijk was. Ze hadden in maart 2008 een show in Aalsmeer waarin deze erkenningsshow zou passen. Toevallig was de Brits Korthaar in deze show in de Special. Het werd een heel leuk gesprek met de NVvK en beide partijen waren vol enthousiasme en dit gaf ons ruim voldoende tijd om de benodigde Brits Langharen te verzamelen.

We wilden graag goed voor de dag komen op de “voorlopige erkenningsshow” en eigenlijk zeker weten dat alle Brits Langharen aanwezig een U zouden scoren en zo is het idee van een Rasdag ontstaan. De eerste Rasdag was in Heikant (Zeeland). We konden daar een heel goedkoop zaaltje krijgen, de dierenarts van Lucy wilde gratis meewerken en we konden kooien lenen van de NVvK. Keurmeesters Michel de Bruijn en Pauline Kröger gingen onze Brits Langharen keuren en dat hebben ze heel goed gedaan. Ze hebben de Brits Langhaartjes kritisch gekeurd, dus helaas, niet alle Brits Langhaartjes mochten mee naar de erkenningsshow, maar aan de andere kant hebben ze ook opbouwend advies gegeven, hoe we verder moesten met de Brits Langhaar en wat goede combinaties zouden zijn.

Voor de “voorlopige erkenningsshow” bij de NVvK zijn er redelijk wat vergaderingen geweest, we moesten promotie gaan maken, we wilden bedankjes geven, de website kwam er en zo nog heel wat zaken.

En toen kwam de dag in Aalsmeer, een super spannende dag, die toch ook wel in een waas aan mij voorbij getrokken is. Keurmeesters Janny Geelen en Gosling de Beer gingen de Brits Langharen keuren en oh wat waren ze streng en het vervelende was dat je zelf niet bij de keuring mocht zijn. Zouden we het wel halen, iedereen was vol spanning. En je hebt de uitslag dan ook niet meteen, ook al wisten we na het tellen aan het einde van de dag dat we meer dan 25 U’s hadden gehaald. Spannende dagen kwamen, wachten op het persbericht, zouden we er zijn?

Op 7 maart 2008 kwam dan het verlossende bericht.

BRITS LANGHAAR
Het ras Brits Langhaar heeft met ingang van 7 maart 2008 de status “voorlopig erkend”. Er waren op de show in Aalsmeer op 2 maart 2008 ruim voldoende katten aanwezig waarvan 75% een U heeft behaald. Dit ras kan nu geshowd worden en wordt gekeurd volgens de rasstandaard, maar ze kunnen nog geen certificaten voor titels krijgen. Keurmeesters kunnen adviezen geven om op die manier de fokkers te helpen het ras verder te verbeteren. Na minimaal 3 jaar kan er een show voor de volledige erkenning plaats vinden, kijk voor regels voor een volledige erkenning van een nieuw ras bij procedures.

Het ras Brits Langhaar mag niet meedoen aan de BIS-series. Wel mogen ze BIV-prijzen krijgen en er mogen ook speciale prijzen worden uitgereikt. Ze staan achteraan in de catalogus, met de vermelding “voorlopig erkend”.

Op naar de erkenning

Inmiddels hebben we een vaste vergaderstek gevonden in Meteren, een leuk restaurant, centraal gelegen voor iedereen. Na het bericht, dat we voorlopig erkend zijn, komen we hier weer samen. Pauline, Joan en Ari en Mieni geven aan niet verder te willen met de Rasvereniging Brits Langhaar, zij zijn meer Brits Korthaar fokkers en de samenwerking onderling verliep ook nog niet echt soepel, Ad en Brigitte waren al eerder afgehaakt. Er blijft dus een groepje van vijf over bestaande uit Alma, Lucy, Martine, Trudy en Rita. En het blijkt nu de groep veel kleiner is dat we ook beter kunnen samenwerken, we krijgen allemaal een vaste taak, wat het ook een stuk duidelijker maakt. Alma wordt voorzitter, Lucy sponsoring, Martine secretariaat/penningmeester, Trudy webmaster en Rita zal zorgen voor PR zaken. We gaan ons nu focussen op de laatste stap in de erkenning.

Ad C Erkenning van het ras; hieraan is gekoppeld de status “CAC”

  1. Na een periode van tenminste 3 jaar moeten minstens 100 exemplaren van het te erkennen ras in Nederland zijn geregistreerd.
  2. Er moeten in Nederland tenminste 5 dekkaters beschikbaar zijn, die tot het bedoelde ras behoren en tot en met de 3e generatie niet verwant zijn.
  3. Er moeten in Nederland tenminste 40 poezen zijn, die tot en met de 3e generatie tot het bedoelde ras behoren.
  4. Tijdens deze periode moeten deze dieren op een show in Nederland tenminste 100 maal de kwalificatie “Uitmuntend” behaald hebben gerekend vanaf het moment waarop de toestemming tot registeren is verleend.
  5. Een onafhankelijke commissie van tenminste 3 personen (in ieder geval bestaande uit één FNK-bestuurslid met genetische kennis en bij voorkeur één keurmeester en één stamboekmedewerker) controleert de gegevens genoemd onder Ad C. punt 1 t/m 4.

Hiervoor hebben zij nodig:

  1. Een kopie van minstens 100 afstammingsbewijzen van dit nieuwe ras, die niet uitgegeven mogen zijn voor de datum, waarop besloten is tot voorlopige erkenning.
  2. Uit deze afstammingsbewijzen moet blijken dat er 5 dekkaters zijn die aan Ad C. punt 2 voldoen.
  3. Uit deze afstammingsbewijzen moet blijken dat er 40 poezen zijn die voldoen aan Ad C. punt 3.
  4. Uit deze afstammingsbewijzen moet blijken dat er tenminste 100 maal de kwalificatie “Uitmuntend” is behaald conform Ad C. punt 4.

De waarnemers controleren deze gegevens en doen verslag op de volgende FNK-vergadering, waarop de vergadering alleen op grond van deze gegevens besluit tot het wel/niet rekenen van het ras. Dit besluit van de FNK is bindend.

Als dit nieuwe ras is erkend, past de secretaris de CAC-lijst aan en verzendt deze aan alle betrokkenen. De vereniging via welke de aanvraag is ingediend, informeert hierover de groep fokkers. De secretaris bewaart kopieën van alle relevante documenten aangaande deze erkenning in het FNK-archief. De FNK zal per aanvraag maximaal € 75,00 vergoeden aan de aanvragende vereniging, nadat deze in rekening zijn gebracht bij de FNK met geldige bijlagen.

Aangezien de dag in Heikant een groot succes was besluiten we jaarlijks een Rasdag te houden, zo kunnen liefhebbers en fokkers met elkaar in contact komen. We zoeken hiervoor keurmeesters die opbouwend advies kunnen geven, zodat we ook allemaal kunnen streven naar één rasstandaard. Daarnaast willen we graag ook wat informatieve standjes erbij, zodat we ook dingen kunnen leren, zoals kattengedrag, vachtverzorging etc. We zijn het erover eens dat Heikant niet echt een centrale plaats in Nederland is, dus we gaan ook op zoek naar een nieuwe locatie. Alle verenigingen schrijven we aan of ze een artikel willen plaatsen over de voorlopige erkenning zodat we voldoende mensen kunnen aantrekken die stambomen en showresultaten kunnen inleveren. Zo zijn we heel druk met zijn vijven en al snel blijkt dat we toch wel een extra handje kunnen gebruiken en zo komt Kim Abdur de groep versterken.

Alles loopt goed, we vinden een zaal in Veenendaal en Lucy benadert zoveel sponsors dat we prijzen in overvloed hebben. Kooien mogen we wederom van de NVvK lenen en alles wordt in gang gezet voor een leuke show. Voor een show heb je ook een showcatalogus nodig, zou het dan ook niet leuk zijn om een blad te maken voor de Brits Langhaar en zo ontstaat ook het Brits Langhaar Journaal. Op de valreep, een paar dagen voor de show, vindt Lucy een geschikte drukker en in twee dagen tijd maakt Rita het eerste Brits Langhaar Journaal.

Als verrassing heeft Lucy SBS6 Hart van Nederland ook nog geregeld en we komen op het nieuws. Keurmeesters die dag zijn Gonny Voorhout en Pauline Kröger, vanaf dat moment wordt Gonny onze vaste keurmeester voor de Rasdagen. Het wordt een hele gezellige dag in Veenendaal, maar helaas is het wel heel erg koud in deze hal, dus niet geschikt voor een volgende Rasdag.

Na de Rasdag moet Lucy helaas stoppen met de WEBLH, haar gezondheid laat haar heel erg in de steek, haar reuma steekt heel erg de kop op, mogelijk hebben we toch te veel handwerk van haar gevraagd. Ook na deze show verloopt de samenwerking met de NVvK steeds stroever, door miscommunicatie en misverstanden van beide zijden besluiten we dat we beter onze eigen weg kunnen gaan volgen. Jammer, want ze hebben ons heel goed geholpen.

In 2009 houden we ook onze eerste teambuilding, we zien dat het belangrijk is om ook tijd te steken in de onderlinge samenwerking. We krijgen een geneticatraining van Imre van Eijl en daarna gaan we gezellig barbecueën.

Aangezien Lucy een grote kracht was binnen de WEBLH hebben we een nieuw lid nodig om de groep te versterken, zo komt Bianca Notmeijer de groep versterken, zij zal de sponsoring overnemen. We kabbelen rustig verder en in 2010 houden we onze Rasdag in Waalre. Een klein gezellig zaaltje, waar we precies 50 kooien in kwijt kunnen. Deze dag presenteren we ons ook voor het eerst in ons witte bodywarmer met logo, zo willen we herkenbaar zijn voor de anderen. Het succes van de groep en het werk wordt steeds meer en een goed bestuur heeft een oneven aantal leden, dus komt Esther Vijfvinkel al snel de groep versterken. Met de komst van Esther ontstaat ook het Brits Langhaar winkeltje, kleine keramieke spulletjes in het teken van de Brits Langhaar.

In het voorjaar van 2010 verlaat Kim de groep, ze heeft een zware zwangerschap achter de rug plus een moeizame start van haar dochter en haar eigen gezondheid. We moeten gewoon onze handen uit de mouwen kunnen steken, veel werk verzetten en die combinatie is nu lastig. Kim blijft wel het correctiewerk verzorgen voor het Brits Langhaar Journaal waar we zeer blij mee zijn. Marga Straver komt de groep versterken, zij zal het penningmeesterschap nu overnemen, want dit wordt een steeds grotere taak binnen de club. Om het aantal oneven te houden komt ook Betty Salden de groep versterken. Martine moet helaas stoppen vanwege gezondheidsredenen. Na een gezellige teambuildingdag waar we leuke borden hebben gemaakt gaan we op voor een nieuwe Rasdag, wederom in Waalre. Er is zoveel werk, zouden we niet nog twee mensen erbij moeten trekken en zo komen in september 2010 ook Ilse Vos en Claudia Agterberg de groep versterken.

In september 2010 hebben we ook een gesprek met Janny Geelen (voorzitter FNK) en Siska de Boer (secretaris FNK), zij willen graag weten wat onze voortgang is met de erkenning, we zijn inmiddels twee jaar verder en gaan we het halen in 2011? Het is een moeizaam, maar ook zeer vruchtbaar gesprek, wel blijkt dat wij één regel verkeerd geïnterpreteerd hebben: er moeten 40 poezen komen die tot en met de 3e generatie tot het ras behoren. Wij dachten altijd dat de poezen dan van de 3e generatie moesten zijn, maar dit is niet correct, ze moeten van de 4e generatie zijn, de ouders, grootouders en overgrootouders moeten allemaal Brits Langhaar zijn. Hier hebben we een goede discussie over met Siska en Janny, ook zij zien dat dit een moeilijk te realiseren punt is en betwijfelen ook het nut, aangezien we terug mogen vallen op de Brits Korthaar om een gezond ras te houden. Daarnaast komt er ook uit dat we moeite hebben met het feit dat we geen begeleiding hebben in het proces, we moeten alles via verenigingen vragen om antwoord te krijgen. Gelukkig werken we inmiddels steeds meer samen met de Limbra Cat Club, dus een ingang hebben we wel, maar een directere ingang werkt toch beter. Siska en Janny hebben onze punten goed opgepakt en er is overleg geweest binnen de FNK en het volgende persbericht mochten we in februari 2011 ontvangen.

BRITS LANGHAAR en de erkenningseisen
Omdat het ras Brits Langhaar voor uitbreiding van de genenpool terug kan vallen op de Brits Korthaar, is besloten om de erkenningseisen in dit specifieke geval te wijzigen in Ad C.

  1. Na een periode van tenminste 3 jaar moeten minstens 100 exemplaren van het te erkennen ras in Nederland zijn geregistreerd.
  2. Er moeten in Nederland tenminste 5 dekkaters beschikbaar zijn, die tot het bedoelde ras behoren en tot de 3e generatie niet verwant zijn.
  3. Er moeten in Nederland tenminste 40 poezen zijn, die tot de 3e generatie tot het bedoelde ras behoren.

De Brits Langhaar krijgt nu nog afstammingsbewijzen; als de status volledig erkend bereikt is, kunnen dat stambomen worden.
In de eisen tot erkenning staat niet expliciet vermeld hoe het contact tussen de FNK en de groep fokkers, die de aanvraag tot erkenning heeft ingediend verder verloopt. Daarom is op de laatste FNK vergadering besloten mevr. Joke Boer, voorzitter Saint Procat, te benoemen tot contactpersoon. Zij onderhoudt namens de FNK het contact met de fokkers van de Brits Langhaar tot het ras volledig erkend is. Mevr. Henderson assisteert haar daarbij.

Ondertussen besluiten we dat er steeds meer promotie moet komen voor de Brits Langhaar, zo reiken we steeds vaker prijzen uit op shows voor de mooiste Brits Langhaar, om het ook interessanter te maken voor de eigenaren van Brits Langharen om naar de show te komen.

Maar ondertussen verloopt de onderlinge samenwerking van de WEBLH steeds stroever, de groep wordt te groot, de personen te verschillend en het gaat steeds vaker botsen. Alma treedt in november terug als voorzitter en stopt er zelfs mee in januari 2011. Claudia neemt het voorzitterschap over en kan terugvallen op Rita en Alma.

We zetten de aansluiting bij de Limbra Cat Club door, vanaf 23 januari 2011 zijn we dan ook aangesloten bij hun en we maken er op 13 februari 2011 een gezellige Rasdag van.

Helaas komt alles op 14 februari 2011 tot een ontploffing, de groep valt uit elkaar, er ontstaat ruzie. De resterende groep, bestaande uit Esther, Ilse, Bianca, Trudy, Betty, Martine (weer teruggevraagd) en Rita, moet hard knokken om de WEBLH in leven te houden. We moeten contracten omzetten, bankrekeningnummers omzetten, een nieuwe website maken, duidelijk maken dat de WEBLH er nog is. Vanaf dat moment  is Rita voorzitter en kan zij gelukkig terugvallen op Martine als vice voorzitter, Betty wordt penningmeester, Esther blijft secretaris, Ilse promotie en ledenadministratie, Trudy webmaster en Bianca neemt een deel van de andere taken voor haar rekening. Deze hele toestand heeft gemaakt dat we een hechte groep zijn geworden, die samen kunnen knokken en samenwerken, al zijn we allemaal heel verschillend!

In een maand tijd bereiken we een hele hoop. Om te laten zien dat we er nog zijn besluiten we zoveel mogelijk gezamenlijk naar shows te gaan in onze nieuwe shirts, contact te leggen met verenigingen en lobbyen voor nieuwe leden. We gaan ons ook specifiek focussen op de derde generatie Brits Langhaar poezen, als die er komen kunnen we de erkenning aanvragen.

Dan laat de natuur ons in de steek, de desbetreffende poezen worden niet zwanger, niet krols of er worden geen poesjes geboren. Je kunt de natuur nu eenmaal niet beïnvloeden. Maar onze nieuwe lobby werpt vruchten af, we krijgen nieuwe leden, we worden herkenbaar voor de verenigingen. We krijgen complimenten van een aantal verenigingen dat we zo zichtbaar zijn, dat we staan voor ons ras en zo herkenbaar zijn.

Rond juni van 2011 worden Ilse en Esther bestuursleden van de Limbra Cat Club, zij kunnen wel wat handjes gebruiken en zo blijven de lijnen kort tussen ons en de LCC, zo profiteert iedereen ervan. We spreken ook af dat we de LCC voortaan zullen bijstaan bij de shows en zij helpen ons bij de promotie van de Brits Langhaar.

In september 2011 sturen we alle stambomen, met betrekking tot de erkenning, naar Margaret Henderson, zij is lid van de FNK en ook onderdeel van de erkenningscommissie. Zij zal alle papieren controleren of die kloppen. Op deze manier kunnen we de aanvraag er in één keer door krijgen, je hebt tenslotte maar één kans. Met het inleveren van de papieren komt ineens de stroom van de derde generatiepoesjes ook op gang, de druk is van de ketel, we gaan het in 2012 halen, dat moet wel! Het is lang wachten op de uitslag maar op 5 april 2012 krijgen we dan eindelijk het groene licht, we mogen aanvragen. Er zijn een paar foutjes in de stambomen ontdekt die we dan nog moeten laten corrigeren en hoe gaat de verdere procedure? Uiteindelijk mogen we de papieren opsturen naar Ien den Hollander en Gosling de Beer, zij zijn de andere twee leden van de erkenningscommissie. Op 11 mei 2012 is het dan zover, de papieren gaan op de bus en nu is het weer wachten op de uitslag van beide en op de uitslag van de FNK.

We staan er met veel vertrouwen in, voor ons is het een kwestie van tijd voordat we de positieve uitslag zullen krijgen.

En nu 23 juni 2012 is de Brits Langhaar een erkend ras in Nederland. Geweldig, ons harde werken wordt beloond! De Brits Langhaar telt volledig mee in Nederland, we mogen showen voor het kampioenschap, we kunnen prijzen winnen en echte stambomen krijgen.  Onze Brits Langhaar heeft eindelijk de status die hij verdient.En hoe gaat het nu verder met ons, wij hebben gedurende dit hele proces geleerd dat samenwerken een kunst is, dat daar veel tijd, communicatie, flexibiliteit en vertrouwen bij komt kijken, ook voor ons is het een grote, goede leerschool geweest.

Een stel groentjes in de kattenwereld die een ras erkend willen hebben, nou groentjes zijn we allang niet meer. Ik ben trots op ons team, trots wat we met zijn allen bereikt hebben, trots op hoe we hebben samengewerkt, trots op wat we hebben laten zien dit afgelopen anderhalf jaar in het bijzonder. Blij ook dat we vanaf het begin hebben meegewerkt en hebben doorgezet ondanks alles.

Ons werk houdt niet op, wij zullen doorgaan als een Rasvereniging, voor jullie zal niets veranderen, alleen de naam gaat veranderen. We zullen de Brits Langhaar proberen in de spotlight te laten staan.

Auteur: Rita Boerrigter